Op 26 maart vond een prachtig concert plaats met leerlingen van kunstsecundair MUDA, OKAN VISO en de Daltonschool PORTUS. Gedurende tien weken werkten zij samen aan dit schooltraject dat kadert in een tweejarig project ‘Klinkende Blikken’. (Met steun van het Sociaal Innovatiefonds Stad Gent werkt Mais Quelle Chanson verschillende trajecten uit met kinderen en jongeren om met hen na te denken over duurzaamheid en ecologie.)

De vijfdejaars songwriting en productie aan het MUDA en de  studenten van het VISO OKAN en PORTUS gingen in gesprek over hoe ze hun toekomst zien over 30, 50,… jaar. Ze spraken over wie ze zijn en later zullen worden en daaraan gekoppeld: hoe hun leefomgeving er later uit zou zien. Tijdens deze filosofische sessies kwamen diverse toekomstbeelden naar voren. De sessies erna gingen beeldend kunstenaars Chantal Pollier en Jakob Rosseel met de leerlingen aan de slag om aan de hand van portretfoto’s de besproken toekomstvisies te visualiseren.

De leerlingen van het MUDA lieten zich door de inhoud van de gesprekken inspireren om samen met Lise Daelemans (Mais Quelle Chanson) eigen songteksten en een muzikale soundtrack voor die werelden te bedenken. Ze schreven de nummers ‘No lack of love’,   ‘Dark world’, ‘A ride’ en ‘Woven with alien and human hands’.

 

Songtekst ‘Woven with alien and human hands’

In the shadow of distant stars, a gentle hum,

Where once our world stood in isolation’s shroud.

Their dominion, a hand extended, not a fist.

 

Guiding Earth’s journey with newfound grace,

Their technology, a bridge to distant realms,

Illuminating paths of shared discovery,

Cities aglow with collaborative light.

 

A tapestry woven with alien and human hands,

Our world, reimagined in hues of unity,

Their presence sparking dormant dreams.

 

Their wisdom shared, enriching our tapestry,

Expanding the horizon of human potential,

Yet amidst the brilliance of their influence,

Opportunities bloom, but constraints tighten.

 

Whispers echo of mutual understanding,

In hearts warmed by cosmic fraternity,

Hope blossoms, resilient and boundless.

 

Though overshadowed by their cosmic embrace,

Human spirit rises, unyielding,

In partnership, we craft a vibrant future.

 

Within the cosmic symphony, we find harmony,

Through the labyrinth of mutual exploration,

We uncover the beauty of diversity.

 

In this world now shaped by shared endeavor,

Humanity’s essence shines, radiant and whole.

 

Yet some find themselves ensnared,

By the allure of alien technologies,

A double-edged sword, granting power,

While ensnaring them in unseen chains.

 

In the cosmic dance, a melody of unity,

Stars align in celestial choreography,

Guiding us toward a shared destiny.